'Ονειρο και σιωπή .

Ο έρωτας δεν είναι πόλεμος,
ούτε τα λόγια σφαίρες,
είναι μεθύσι και κρασί,
όνειρο και σιωπή,
στις μοναξιάς τις μέρες.

'Ανεμος θά `θελα τότε νά`μουνα,
να χάϊδευα το κορμί σου,
έρωτας που να φώλιαζε
τις νύχτες στη ψυχή σου.
Σύννεφο που τον ουρανό νά`κρυβα,
να μη σε δεί ο ήλιος,
την ομορφιά σου να μη ζήλευε
ούτε ο Θεός ο ίδιος .

Στης αγάπης σου τα δίχτια.

Όταν μιλάς δροσοσταλιά,

τα λόγια της αγάπης σου

σε ανθισμένα ροδοπέταλα ξαποστάζουν

κι από `κεί το μακρινό ταξίδι τους

νοσταλγικά κοιτάζουν.

Με του κορμιού σου τη δροσιά

της ζωής την ασχήμια σβήνεις

και στη θέση της την ομορφιά

του έρωτα αφήνεις.

Μέ`στης αγάπης σου τα δίχτια

διαβάτης θα γενώ,

το μονοπάτι της ζωής,

που δεν το πάτησε κανείς,

θα βρώ,

κοντά σου για να `ρθώ.

Κι όταν συναντηθούμε,

τον κόσμο όλο μαζί θα πιούμε

μέ`στου ονείρου το ποτήρι,

κι ασταμάτητο τότε θα μοιάζει

η ζωή μας πανηγύρι.