Η μοναξιά ξεχνιέται.

Νύχτα αποψινή,
μ `αστροφεγγιά ονειρεμένη,
γίνε και συ μια νύχτα σαν κι αυτές,
που ξεχνούν να ξημερώσουν
κ `οι ψυχές ζητούν να ζευγαρώσουν.

Του καθενός ταξιδευτή το τάμα
με το δικό σου χρώμα ντύσε,
μ `ελπίδα τη ψυχή μου πλημμύρισε,
προς τα πίσω το χρόνο της ζωής μου γύρισε.

Με τον αποσπερίτη συντροφιά
της προσευχής το σήμαντρο χτυπά,
το πάθος τη σιωπή νικά,
του έρωτα το θαύμα γεννιέται,
με τη δική σου τη μορφή
η μοναξιά ξεχνιέται.

Στης ζωής το ταξίδι.

`Αρωμα του έρωτα,
φωτιά φέρνεις στο κορμί,
θολούρα μέ`στη σκέψη
και στη ψυχή το γλυκασμό
τέρι να γυρέψει.

Στο ταξείδι της ζωής
ο χρόνος τότε σταματάει
και με πόνο από μακρυά
τον πλάστη του κοιτάει.

Τα χελιδόνια ερωτικά συγοτραγουδάνε
και στα ουράνια τα δειλινά βιαστικά σκορπάνε.
Οι γρύλλοι τις νύχτες από φόβο σωπαίνουν,
τα πυροτεχνήματα της ηδονής σαν περιμένουν.

Πολύχρωμη του έρωτα φωνή,
αυλάκια στα σύννεφα χαράζεις
και στις καρδιές που σ`αναζητούν
αιώνια αγάπη τάζεις.

Μέ`στις καρδιές πηγαινοέρχεσαι
όπως στον αργαλειό το χτένι,
την ομορφιά μέ`στη ζωή
με πίκρες και χαρές υφαίνεις.

Από νύχτα σε νύχτα .

Ψυχοσεργιάνη έρωτα,
πρωτόπλαστο της ηδονής γέννημα,
αξεπέραστο της σάρκας θέλημα.
Μέ`στη ψυχή φωλιάζεις,
το κορμί ξεσηκώνεις,
το μυαλό θολώνεις.

Βοτάνι ερωτικό μοιράζεις
σ`όποιον με λαχτάρα το ζητήσει
τη μοναξιά του ν`απαλύνει,
με το δάκρυ της ψυχής του
να ποτίσει.

Στιγμές ερωτικές,
μέσα σε μια αγκαλιά το χρόνο όλο κλείνετε,
εσάς ψάχνω μέ`στης νύχτας τη συντροφιά να βρω,
μονάχο μου ποτέ μη με αφήνετε.
Λόγια ερωτικά,σαν καρφιά την καρδιά μου ματώνετε,
από νύχτα σε νύχτα μπροστά στον
έρωτα την ξεγυμνώνετε.

Τέτοιες στιγμές με νότες μελωδικές
τη φωνή μου θέλω να στολίσω,
με έρωτα τη ζωή μου να γεμίσω,
σα θεό μου τη μορφή σου να υμνήσω.